با انتخاب دکتر یاوریان به عنوان مربی خود:
قایق بادبانی زندگی خود را در تلاطم امواج روزگار با لذت و اطمینان تا ساحل آرامش مطلوب به پیش برانید.
شنونده ی خوب و گوینده ی خوب دو قطب جوشش و شورش چشمه ی آگاهی[۱]
شمس ، آگاهانه ، به این دانش رسیده است که همه چیز را برای همه کس نمی توان گفت ، و نیز نباید گفت. واکنش توده های بی تفاهم ، اگر متعصب باشند ، «تکفیر» است ، واگر لاابالی و بی تعصب باشند ، «نیشخند» و «خوارشماری و تحقیر» است. از این روی ، سرانجام ، پس از همه گفته های خود، تاکید می کند که سخن ، بیش ازین نیارم گفتن. تنها ۳/۱ گفته ها ، گفته شد!
به پندار شمس ، خود را باید پنهان ساخت. مردمان را باید سخت آزمود ، آنگاه به حریم شخصی خویشتن ، اجازه ی ورودشان داد ! اما آیا این آزمایش ، کاری آسان است؟
شمس ، خود آنرا کاری بس دشوار می داند. تا جاییکه می گوید :
– شناختن این قوم و مردم ، دشوارتر از شناختن حق و راستی و درستی است!
و بر این دانش است که می گوید :
– همه کس ، دوست شناس، نَبُوَد ، و دشمن شناس نَبُوَد ! …
– پس زندگانی ، دوبار بایستی [ تا انسان ] … دشمن را شناسد، دوست را شناسد !
قایق بادبانی زندگی خود را در تلاطم امواج روزگار با لذت و اطمینان تا ساحل آرامش مطلوب به پیش برانید.
——————————————————————-
[۱]- چون این مطلب در کتاب خط سوم عنوانی نداشت.عنوانش رو خودم برگزیدم.-بردیا گوران
=====================================================
برگرفته از کتاب « خط سوم »
درباره ی شخصیت ، سخنان ، و اندیشه ی شمسِ تبریزی
نوشته یا گردآوری شده به وسیله ی دکتر ناصر الدین صاحب زمانی
چاپ نخست : مرداد ۱۳۵۱
چاپ هفدهم : نوروز ۱۳۸۰
نویسنده : بردیا