شهر پشت دریاها سهراب و دیدگاه من

قایقی خواهم ساخت ،

خواهم انداخت به آب.

دور خواهم شد از این خاک غریب

که در آن هیچکسی نیست که در بیشه ی عشق

قهرمانان را بیدار کند.

قایق از تور تهی

و دل از آرزوی مراورید ،

همچنان خواهم راند.

.

.

.

دور باید شد ، دور.

همچنان خواهم خواند.

همچنان خواهم راند.

پشت دریاها شهری است

که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است

بام ها جای کبوترهایی است ، که به فواره ی هوش بشری می نگرد.

دست هر کودک ده ساله ی شهر ، شاخه ی معرفتی است.

مردم شهر به یک چینه چنان می نگرند

که به یک شعله ، به یک خواب لطیف.

خاک ، موسیقی احساس ترا می شنود

و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد.

پشت دریاها شهری است

که در آن وسعت خورشید به اندازه ی چشمان سحر خیزان است.

شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند.

پشت دریاها شهری است!

قایقی باید ساخت.

============================================

• برگرفته و برگزیده از کتاب : شعر زمان ما ۳

• هستیار (شاعر) : سهراب سپهری

============================================

اندیشه من درباره این شعر

سهراب آرمانشهرش رو به خوبی در این شعر به ما شناسانده است ولی از این نکته ناآگاه بود که در شهرِ پشتِ دریاها هم کس یا کسانِ دیگری بودند و هستند که همچون سهراب، شعرِ پشتِ دریاها را می خواندند و می خوانند!

پس حال این پرسش به میان می آید که سرانجام شهرِ پشتِ دریاها کجاست…؟

آیا آنجا از پیش ساخته شده و آماده شده است که ما با ساختن قایقی به آنجا برویم و در آنجا شاد باشیم؟ یا اینکه آن شهر رو در همینجا در همین شهر خودمان در همین کشور خودمان در همین ولایت و سرزمین خودمان در همین وجود انسانی خودمان باید جستجو و کاوش کرد و آنرا خواست و اراده کرد و ساخت…!

بردیا گوران

نویسنده : بردیا

مطالب مشابه در این سایت

دیدگاه های سنتی نسبت به زنان و دختران قداست عدد هفت در مورد هدف و آرزو از کارگاه انگیزه و هدف چه کسی راست می گوید؟! بررسی شعر اخوان از آغاز تا انجام (۲) دوستی و آشنایی شمس ، انسانی با ابعادی فراوان سخنان و اندرزهایی نیک و خردمندانه از لائوتسه دانایی مادر تنبلی اجتماعی اخوان را بیشتر بشناسیم- قسمت سوم