نشست های هفتگی: کتاب کندالینی یوگا – نقد توام با آزادگی – ۳ بهمن ۱۳۸۵

نشست این هفته نیک اندیشان با حضور همراهان سینا، قاسملو، بردیا ، اعظم ، شهاب ، فریبرز ، فروغ ، سعیده ، سولماز  و مهمان آقای سیدزاده در ساعت ۵:۳۰ رسمیت یافت.

ساسان  و آقای طالبی با تاخیر وارد شدند.

موضوع جلسه معرفی کتاب کندالینی یوگا – نقد و نقادی توام با آزادگی و عشق آفرینی بود.

دبیر این نشست ، سینا ، توافق های اول نشست را برای یادآوری بیان کرد؛
– موبایل ها را روی گزینه سکوت تنظیم می کنیم.
– به سخنان زیبا و معرفی کتاب گوش می سپاریم و از صحبت دو نفره خودداری می کنیم.
– در صورت نیاز به صحبت در مورد موضوعی خاص در همان اول نشست از دبیر وقت درخواست می کنیم.
– از کشیدن سیگار در حضور دیگر همراهان خودداری می کنیم.
– به عنوان همراه هم این موارد را به هم یادآوری می کنیم.

فروغ ، به عنوان سخن زیبا ، از کتاب خانه ای برای شب نوشته نادر ابراهیمی ، داستان دشنام را خواند که داستان آوارگی سنجابی بود که به شیر دشنام داده بود.

سینا کتاب کندالینی یوگا تالیف جلال موسوی نسب را معرفی کرد.

این کتاب آموخته های آقای جلال موسوی نسب در مورد چاکراها از استاد خود سوامی ساتیاناندا سارا سواتی می باشد.

سینا مکان هفت چاکرای معروف بدن را معرفی کرد و عملکرد هر کدام را بر اساس دو جنبه فیزیولوژی بدن و از نظر معرفت بیان کرد. از طریق عکس های موجود در این کتاب توضیحاتی نیز در مورد چاکراها داده شد. چند روش مدیتیشن نیز معرفی شد. اما توصیه شد که تا زمانی که به طور کامل به این چاکراها واقف نشده ایم بهتر است که مدیتیشن ها را به ترتیبی که استاد بیان می دارد انجام دهیم. سینا تاکید کرد که بر روی چاکراهای اول و ششم تمرینی صورت نگیرد تا زمانی که چند سطح درک شود.

در ادامه نشست ، با آب میوه و شیرین و چای از خود پذیرایی کردیم.

موضوع بحث و گفت و شنود برای این هفته که از موضوع های ثبت شده و امتیاز آورده در سایت گروه بود، ” نقد و نقادی توأم با آزادگی و عشق آفرینی”  مورد صحبت قرار گرفت.

در ابتدا بردیا که این موضوع را از یک جمله از موسی انتخاب کرده بود و در سایت قرار داده بود ، کل آن جمله را با همراهی همراهان از نو خواند.

همراهان مطالب زیر را بطان کردند؛
– نقد و نقادی  یعنی جدا کردن سره از ناسره، غربال کردن، جدا کردن حسن ها و عیب ها
– آزادگی؛ کنار گذاشتن عقده ها و کینه ها
– انتقاد توأم با عشق آفرینی یعنی برای ایجاد عشق انتقاد می کنیم نه برای زیر سوال بردن یک شخص
– نقد و نقادی در حین انتقاد پذیری ؛ می خواهیم نقد کنیم ، نقد پذیر هم باشیم.
– از جملات منفی استفاده نکنیم.
– انتقاد شامل آفرین و سرزنش هر دو است.
– انصاف در انتقاد بخشی از آزادگی در حین انتقاد است.
– اشراف  به موضوع و داشتن اطلاعات کافی از انصاف و آزادگی در انتقاد است.
– در جامعه اصطلاحی باب شده با عنوان رک گویی که شخص با عنوان این اصطلاح هر مطلبی را به خود اجازه می دهد که به طرف مقابل خود بگوید.
– برای انتقاد و صحبت ، اجازه شخص لازم است.
– شناخت آن فرد در انتقاد و نقد او لازم است.
– یک ضرب المثل؛ تا وقتی کفش شخصی رو نپوشیدی نمی تونی ازش انتقاد کنی؛ منظور این است که در جایگاه آن شخص قرار داشته باشی می توانی عملکرد او را درک کنی.
– در مثالی برای نقد عملی ؛ نایلون چییپس را که یک فرد در خیابان رها کرد، دوست ما آن را به او برگرداند با بیان اینکه این به شما تعلق دارد و نتیجه بد صحبت کوتاهی خوب بود.
– مثالی از کتاب هفت عادت مؤثر مردمان مؤثر بیان شد که در مورد نگرش و دیدگاه بود که به عنوان عینک شخص نیز نام برده شد. هنگامی که نگرش تغییر می کند طرز برخورد تفاوت دارد؛ فردی با دو بچه وارد واگن مترو می شود. مرد روی صندلی می نشیند و در فکر فرو رفته است. دو کودک از سر و کله مردم بالا می روند و سر و صدا و مزاحمت ایجاد می کنند. مردم همه شاکی هستند و غرولند می کنند. فرد بغل دست آن مرد به او می گوید چرا بچه های خود را ساکت نمی کنی. مرد پاسخ می دهد الان داریم از بیمارستان برمی گردیم و مادر این بچه ها در بیمارستان مرده است و من نمی دانم با این بچه ها چه بگویم. همه بهت زده می شوند و نگرش و رفتار عوض می شود و همه با بچه ها مهرباین می کنند و شخصی شکلاتی به آنها می دهد دیگری مشغول صحبت با آنها می شود و هر یک به گونه ای سعی می کنند که آن کودکان را سرگرم کنند.
– جهان بینی فرد نیز در روش انتقاد مؤثر است.
– کل بشریت را یک خانواده ببینیم بهتر عمل خواهیم کرد.
– بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند.
– تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی.
– هر شخصی به گونه ای می نگرد یا توانایی دیدن قسمت هایی را دارد همچون داستان فیل در تاریکی مولانا که نقد با ذهنیت ناقص را در پی دارد.
– از افراد بذهکار و گناهکار که در اثر معضل های اجتماعی و شرایط اینگونه شده اند نفرت نداشته باشیم.
– زاهد ظاهربین داغ به پیشانی و عارف واقعی داغ به دل دارند.
– در هر موقعیتی که قرار می گیریم مکن است که انتقاد یک طرفه کنیم و حق به جانب خود بگیریم . همچون وقتی که راننده هستیم پیاده ها را نقد می کنیم و وقتی که در نقش پیاده ظاهر می شویم راننده ها را نقد می کنیم.
– روش ویل دان که در کتاب ویل دان پیشنهاد شده است تا چه حدی می تواند مفید واقع شود. وقتی آموزشی در مورد آداب اولیه وجود نداشته باشد چگونه می توان از روش ویل دان استفاده کرد؟
– آموزش و پرورش مهم ترین اصل یک جامعه است. ولتر: هیچ چیز مثل تعلیم و تربیت آزادی دهنده نیست.
– در ژاپن به کودکان آموزش می دهند که ما در این مملکت هیچ چیز نداریم فقط شما را داریم. ( انسان سرمایه اصلی یک سرزمین است و به سرمایه های ملی دیگر مانند نفت اشاره ای نمی شود.)
– در اسرائیل آمیزش آزاد است و کودکان تا هفت سالگی تحویل دولت می شوند تا به خوبی تربیت شوند.
– در قضاوت معمولن پرده ای جلوی چشم را می گیرد.
– اشاره به اتفاقی که دوستی برای ماشینی که راننده اش کر بوده بوق می زده تا سبقت بگیرد و عصبانی بوده ولی وقتی متوجه شده که آرم نصب شده در پشت شیشه را ندیده، بسیار ناراحت و از کار خود پشیمان شده.
– در هنگام عمل هوشیار باشیم.
– از یک همراه برای هوشیار بودن کمک بگیریم.
– خود را جای دیگری قرار دهیم.
– به دیگران احترام بگذاریم.

پایان نشست  ۷:۲۵ اعلام شد و دوستان مسوولیت های زیر را به عهده گرفتند؛
– فروغ : معرفی کتاب
– شهاب: سخن زیبا
– شیوا : دبیر