نشست های هفتگی: انتقاد کردن واقعی به چه معناست – ۲۲ مهر ۱۳۸۳

این نشست با حضور آقایان و خانمها ایمان – شهاب – یاشار – شهرام -بردیا و شکیبا به دبیری بردیا در ساعت ۶:۴۰  رسمی گردید. (دیر رسمی شدن جلسه به خاطر کم لطفی برخی از دوستان بود).

ایمان ۵ جمله ی زیبا و ژرف از تنی چند از بزرگان حوزهای گوناگون برای گروه خواند ، که عبارتند از :

۱- عاقل آنچه می داند نمی گوید ولی آنچه را که می گوید می داند.(ارسطو)

۲- فضیلت انسان در نگه داشتن حد وسط در میانه افراط و تفرط است.(ارسطو)

۳- هر گاه بتوانیم پس از شکست لبخند بزنیم نشانه شجاعت است.(آبراهام لینکلن)

۴- اگر گوش داری بشنو و اگر زبان داری سکوت (صائب تبریزی)

۵- دشمنان خود را با دوست کردن آنها از میان بردار. (ایپولیس)

سپس در مورد این جمله ها صحبت شد. در ادامه جلسه شهرام در مورد کتاب اصول و فنون مذاکره نوشته راجر فیشر و ویلیام یولی انتشارات مدیریت صنعتی (چاپ ششم) توضیح هایی کامل و گویا ارایه داد و این کتاب را به گروه شناساند.

سپس در مورد بحث “انتقاد کردن واقعی به چه معناست ؟ و راههای درست انتقاد کردن چگونه می باشد؟” پیشنهاد شده از سوی سپیده صحبت شد.

جلسه آینده گروه نیک اندیشان به دبیری شهاب می باشد. بازهم در مورد بحث پیشنهادی از سوی سپیده بحث آزاد انجام می شود. و شکیبا کتابی به نام “زندگی در روشنایی” نوشته شالتی کارین را به گروه می شناساند.

روان باشیم و رودخانه