نشست های هفتگی: نقد دوستان -معرفی کتاب فرنی و زوئی- ۴ اردیبهشت ۱۳۸۶

جلسه    ۴/۲/۱۳۸۶
موضوع نشست : نقد دوستان
دبیر: سولماز
معرفی: کتاب حمید
سخن : زیبا معصومه

همراهان :سینا- حمید- مهدی- بردیا- ناصر- فروغ- فریبرز- میثم- رضا- شهاب- ساسان-آرین- سمیه- آقای میثمی( مهمان)- لیلا- معصومه- مهرناز- زهرا- زینت- هدی- سولماز- پویان- سیاوش.

در ابتدا معصومه در وقت خود گروه را به شنیدن اشعاری از کتاب محمد علی بهمنی دعوت کرد.
حمید کتاب ” فرنی و زوئی ” نوشته “جی دی سلینجر” را در زمان مختص به کتاب معرفی کرد که کتابی فلسفی – عرفانی بود فیلم پری اثر داریوش مهرجویی نیز بر اساس این کتاب ساخته شده است. با درخواست حمید برای۲ دقیقه وقت اضافه به اتفاق آرا موافقت شد.
” ناتور دشت” اثر معروف این نویسنده است.
نکاتی چند از کتاب :
– تحصیلات تحت هر عنوانی جستجو برای داشتن نه برای دانستن آغاز شود همان پشیمانی را به دنبال خواهد داشت.
– نجات ابنای بشر هر چند بی‌شمار
– کشتن نفسیات پر توان
– آموختن زندگی هر چند بی‌اندازه
– دستیافتن به حقیقت بودا هر چند دور از ذهن

مسیح می‌گوید : انسانها باید همه جا دعا کنند و در این کار استقامت ورزند.
دعای مسیح همیشه و همه جا مورد قبول خداست..
– دانش باید به حکمت و معرفت منتهی شود اگر نه مفت نمی‌ارزد اما کسی به آن اشاره نمی کند، کلمه معرفت به گوش آدم نمی‌خوره. اثر از حکمت و معرفت در سخنان از ویژگی های استاد واقعی نامبرده شده است.
– اثر دعای مسیح : رسیدن ذاکر به آگاهی و شناخت مسیح
– بی طرفی نکته مهم در زندگی مذهبی

درباره فیلم پری به جهت شباهت داستان با کتاب معرفی شده،  اظهار نظر شد یکی از همراهان تجربه خود از دیدن این فیلم را با باقی گروه در میان گذاشت و این پیشنهاد که سوال باید خودش ایجاد شود ایجاد سوال در ذهن نوجوان دردسر بزرگی است.و اینکه استفاده نادرست از معنویات و مدیتیشن ایجاد دردسر می‌کند و اعتدال روحی را بر هم می‌زند.
از آنجایی که موضوع نشست نقد دوستان بود، توضیحاتی در‌باره فرم های تهیه شده توسط کارشناس مشاوره در این مورد، به دوستان ارائه شد و این که منظور از نقد گفتن نکات مثبت و منفی بطور یکسان می‌باشد.
این فرمها شامل ۳ صفحه یا ۳ فرم مجزا بوده که در این جلسه ما فقط به فرم شماره ۱ پرداختیم که نکاتی از قبیل احترام به دیگر اعضا، توجه مثبت به موضوع، گوش دادن فعال، همکاری گروهی، مسئولیت پذیری، دگر خواهی، اعتماد به نفس، جسارت، توجه به وقت، دادن فرصت گفتگو به دیگر اعضا، صحبت به موقع، کنترل خشم، هیجانات، عصبانیت، رعایت قوانین گروه، بهانه‌گیری، نق زدن، انتقاد پذیری، شوخی بجا، خندیدن بجا، توجه به تذکرات، حضور به موقع، را در رفتار همراهان مورد بررسی قرار می‌داد. با عدد و شماره گذاری به همدیگر رتبه دادیم و اجازه داده شد که اگر مورد خاصی هست در کاغذ دیگری ذکر شود تا در ویرایش بعدی اعمال شود..مجموع امتیازات این فرم به جدول امتیازات  گروه به نام امتیاز داده شده توسط همراهان دیگر، اضافه می‌شود.
پیشنهاد شد که بهتر می‌بود اگر طراح فرم هم در جلسه حضور می‌داشت.
نظرات متفاوتی درباره نقد دوستان بیان شد اعم از اینکه نقد به این طریق جامع نخواهد بود و اینکه این راه ورود به حیطه‌ی شخصی افراد است و دقت خاص خود را می طلبد و نیاز و آموزش دارد بدون آموزش کافی و ارائه یک مقدمه جامع ما از نقد صحیح دور خواهیم شد و دیگر اینکه انسان بهتر است اول خود نقد شود بعد از رشد کافی و احراز صلاحیت لازم دیگران را نقد کند.دلایلی  برای لزوم نقد ارئه شد :
۱- پذیرش اصل تکامل
۲- تدریجی بودن این تکامل و این که پرش در این زمینه استثنا است
۳- نسبیت آگاهی
۴- تفکر اجتماعی به یقین مقدمه پذیرش نقد است. انسان جایز الخطا نیست انسان ها ممکن الخطا هستند.
۵- در مرحله نقد کردن نقد شونده باید با نقاد همکاری کند چرا که کسی را که خواب است می‌شود بیدار کرد اما کسی که خود را به خواب زده نمی‌شود.!
در جای دیگر پیشنهاد شد که اصلا انتقاد نکنیم چون نتیجه عکس می‌دهد.چر که ممکن است باعث  این مسئله شود که ‌شخص در موضوعی که در جمعی مورد نقد قرار گرفته دست به پنهان کاری در رابطه با آن موضوع بزند.
در این باب به بحث نشستیم که این بعد بستگی به شرایط و جا و مکان فرد و موضوع نقد شده و ظرفیت فرد دارد و اینکه حتی اگر پنهان کاری هم باشد می‌تواند با تبدیل شدن به عادت دائمی شود. دیگر اینکه هیچکس ما را کامل نمی‌شناسد در نتیجه نقد آنها قطعی نخواهد بود.و دیگر اینکه در هر شرایط و موضوعی باید به شواهد دقت کردو توجه به این نکته که شاید شناخت بچه های گروه از همدیگر شناخت کافی برای مورد نقد قرار دادن کافی نباشد.
در موردی هم پیشنهاد شد که در هر جلسه وقتی را به نقد دوستان اختصاص دهیم.
در پایان جلسه استاد میثمی که به عنوان مهمان در جلسه حضور داشتند همراهان را به شنیدن چند بیت از اشعار خودشان دعوت کردند، که این شعر به صورت مناظره میان دو دانشمند می‌باشد:
دو دانشمند؛
تو دانشمند بی فرهنگ انسانی
تو ای ابزار دست زر پرستان ، بی‌نهایت پست
تو بمب میکروبی سازی
که نسل آدمی از بن براندازی
همین تو را آید از دست
برو ای بینهایت پست
یکی دیگر به پیجویی برای پیدا کردن امراض و درمان
ز انسانیت نشان دارد
یکی آن سان یکی این سان
ز انسانها درودش باد
یکی آن سان یکی این سان