مدیتیشن دوچرخه سواری

همه ورزش ها قبل از اینکه به عنوان ورزش شناخته شوند به عنوان بازی برای کودکان و یا بهانه برای دور هم جمع شدن بزرگ‏ترها و در واقع برای تفریح فردی یا جمعی شکل گرفته‏ اند. در دوران گذار صنعتی و شهر نشینی، برای سلامت انسان‏ها ، بازی‏ ها به عنوان ورزش توصیه شدند و بازی ها تک به تک و به مرور به عنوان بازی بین المللی ثبت و در مسابقات بین المللی به اجرا درآمدند. به طور نمونه اخیرا یک بازی که به نام زو در ایران و به نام کبدی (kabaddi) در هند و پاکستان مرسوم بوده، از مسابقات آسیایی سال ۱۹۸۲ به‌صورت نمایشی و پس از آن جزء مسابقات رسمی بازی‌ های آسیایی قرار گرفته است.

دوچرخه سواری نیز یک تفریح و بازی فرح بخش برای کودکان بود. بچه که بودیم دوچرخه سواری را به خاطر کم کردن اضافه وزن انجام نمی‏ دادیم بلکه دوست داشتیم که نوازش باد را بر روی صورت خود احساس کنیم، با سرعت برانیم، دور بزنیم ، از سرازیری با سرعت پایین بیاییم و یا با دوستانمان مسابقه بدهیم. امروزه نیز درست است که مسابقات حرفه ای دوچرخه سواری به طور بین المللی برگزار می شود. اما مردم معمولی نه برای مسابقات و نه برای کم کردن وزن، دوچرخه سواری را انتخاب می ‏کنند. بلکه بیشتر افرادی که دوچرخه سواری را انتخاب می‏ کنند به این دلیل است که از آن لذت می برند. هم نوستالژی دوران کودکی است هم لذت سواری و هیجان تعادل است. در ضمن اینکه مزایای جانبی سلامتی و بدنسازی را نیز با خود به همراه دارد.

اینها رو نوشتم که تاکید کنم که دوچرخه سواری پیش از اینکه یک ورزش برای تن باشد یک ورزش برای روان هست چراکه تفریح برای روان ضروریست. سلامتی بدن و ذهن در بیشتر ورزش‏ها همراه هم هستند و هر دو تامین می‏ شوند. از طرف دیگر بیشتر ورزش ‏ها به تعادل بین ذهن و بدن نیاز دارند و در برقراری این تعادل بین تن و روان نیز بسیار موثر می ‏باشند. در دوچرخه سواری که اولین گام در یادگیری آن، نگهداشتن  تعادل دوچرخه است، می توان یادگیری هماهنگی ذهن و بدن را به وضوح مشاهده کرد.

هنگامی که در یک صبح زیبا در طبیعت دوچرخه سواری می‏ کنید و هوای پاک و خنک صبحگاهی را به درون ریه‏ های خود می‏ کشید و مناظر زیبا وارد چشم شما شده و احساس فرح بخشی در شما ایجاد می‏ کنند، شما از همه ذهنیت های خود رها می‏ شوید و زمان حال را تجربه می‏ کنید. درک زمان حال؛ آن چیزی که تجربه آن نتیجه مدیتیشن است و هدف مدیتیشن رسیدن شما به آرامش درونی و لذت بردن از خود و اطرف است. با تکرار مدیتیشن در شما یک آرامش دایمی ایجاد می شود که در هیاهوی شهر و خیابان نیز می‏ توانید آن آرامش را در درون ذهن و بدن خود به همراه داشته باشید.

همانطور که بیان شد دوچرخه‏ سواری برای لذت و تفریح و آرامش به کارگرفته شده و استفاده از دوچرخه سواری به هدف کسب این کارکرد اولیه یعنی داشتن آرامش و مدیتیشن می‏تواند که به آسانی صورت گیرد، چرا که آن را به همراه خود دارد و کافیست توجه خود را به این موضوع معطوف کنیم و از این کارکرد حداکثر بهره را ببریم.

بیایید با هم به مدیتیشن دوچرخه سواری برویم. در حین دوچرخه ‏سواری می‏ توان به اطراف و طبیعت نظاره کرد و از تفکرات خالی شد. می توان بر روی رکاب زدن توجه کرد و در حالی که با آرامش رکاب می زنیم توجه خود را بر روی کارکرد عضله ها معطوف کرده و ذهن آگاهی(mindfulness) را تجربه کنیم. بعد از رکاب‏زنی در طبیعت با نشستن بر روی علف های خنک به صورت جمعی مدیتیشن کرده و با طبیعت یکی شدن را تجربه کنیم. در حین رکاب زدن جمعی نیز همچون نشستنِ جمعی برای مدیتیشن، می ‏توان سینرژی را حس کرد و تعلق به یک مجموعه را به طور ملموس درک کرد.

شما را به این تجربه بی‏ نظیر دعوت می‏ کنم.

سینا یاوریان

باشگاه دوچرخه سواری و مدیتیشن نیک اندیشان

صفحه اینستاگرام  meditative_cycling را دنبال کنید

مطالب مشابه در این سایت

باشگاه مدیتیشن دوچرخه سواری گروه نیک اندیشان راه اندازی شد دوچرخه سواری به عنوان مدیتیشن روز جهانی من -۲ بهمن برنامه پارک چیتگر -۳۰ شهریور ۸۶ خلاقیت و سلامتی راه های حفظ آرامش در شرایط بحرانی چیست؟ تحلیل رفتار متقابل – ۴ پارک چیتگر -۳ آذر ۱۳۸۵ کنترل نیروی جنسی آشنایی با کارگاه “سلامت تن و روان” mindfulness ذهن آگاهی دسته بندی کارها براساس اضطراری و مهم