نشست های هفتگی: ادامه سه گانه ماتریکس – ۱۱ مهر ۱۳۸۵

موضوع اصلی در ادامه بحث سه گانه ماتریکس بود . ابتدا آیین نشست خوانده شد .

سینا در ابتدای جلسه ۲ وقت دو دقیقه ای درخواست کرد و بعد خود ، سخن نغز را که از کتاب (( سکون سخن می گوید)) ، نوشته اکهارت تول ، انتخاب کرده بود برای همراهان خواند . جملات انتخابی سینا بصورت اتفاقی انتخاب می شدند ولی در ادامه گزارش خواهیم دید که این جملات همسو با موضوع بحث بوده است !

و اینک جملات کتاب :

* یک استاد معنوی حقیقی بمعنای عام کلمه مطلبی ندارد که به شما بیاموزد . اطلاعات ، باورها یا عقاید رفتاری تازه و هیچ چیز دیگری ندارد که به شما بدهد یا بیافزاید . تنها نقش چنین استادی این است که یاریتان نماید تا حجاب جدا کننده خود را از حقیقت وجود و آنچه در اعماق وجودتان می دانید بدَرید . استاد معنوی از آن بُعد عمیق درونی که آرامش است پرده بر می دارد و آن را برای شما آشکار می کند .

* ذهن بی وقفه نه تنها در پی غذا برای فکر است بلکه در جستجوی هویت ، یعنی مفهوم خود است. به این ترتیب منیّت بوجود می آید و پیوسته خودش را از نو می آفریند.

*هنگامی که از استاد بودایی خواستم تا معنای عمیق آیین بودا را شرح دهد گفت : ((بدون خود مساله ای وجود ندارد)) – توضیح سینا : (( به سکون رسیدن را بمعنی بدون خود گرفته )) _

* در ظاهر بنظر می رسد که لحظه حال فقط یکی از لحظات بیشمار است . ظاهرا هر روز عمر از هزاران لحظه تشکیل شده است که رویدادهای گوناگون در آنها روی می دهند اما اگر عمیقتر بنگریم ، آیا همیشه فقط یک لحظه نیست ؟ آیا زندگی همواره فقط همین لحظه نیست ؟

* حیاتی در تو وجود دارد که می توانی نه تنها آن را فقط در سر بلکه با همه وجودت حس کنی . در آن حضوری که در آن از فکر کردن بی نیازی یکایک سلول هایت زنده هستند با این حال در آن حالت اگر بدلیلی واقعی تفکر لازم باشد فکر وجود خواهد داشت . در آن حالت هم ذهن می تواند عمل کند . و هنگامی که شعور برتر یعنی وجود تو از ذهن استفاده کند وخودش را از آن طریق ابراز نماید ذهن عالی عمل می کند .

* تو دانستن هستی ، نه وضعیتی که دانسته می شود

* قلمرو آگاهی بسیار گسترده تر از آن است که برای فکر قابل تصویر باشد . هنگامیکه دیگر به همه افکارت معتقد نیستی از فکر به بیرون گام می نهی و روشن می بینی که تو فکر کننده نیستی .

* بیداری معنوی ، بیدار شدن از رویای فکر است .

* آزادی حقیقی و پایان دادن به رنج زندگی کردن به گونه ای است که گویی تو خودت هر آنچه را که در این لحظه احساس یا تجربه می کنی بطور کامل انتخاب کرده ای . این اتحاد درونی با حال ، پایان رنج بردن است .

* هنگامی که به آنچه هست بله می گویی با قدرت و شعور زندگی هماهنگ می شوی فقط در آن هنگام می توانی مامور ایجاد دگرگونی های مثبت در جهان گردی .

سپس حمید در بخش معرفی کتاب ، کتاب (( ماتریکس ، مکاشفه قرن )) را که فیلنامه و رمز گشایی فیلم سه گانه ماتریکس بود برای همراهان معرفی کرد . و همینطوردرباره فیلنامه قسمتهای دوم و سوم فیلم که هر کدام کتابهای جداگانه ای بودند توضیحات مختصری داد.

این کتاب ترجمه ای است از کتاب ” هنر ماتریکس ” که در ایران توسط سارا صفاتی و فرهاد ارکانی به فارسی ترجمه شده است . انتشارات مس این کتاب را در سال ۱۳۸۰ و جلد های دوم و سوم آن را بترتیب در سالهای ۸۲ و ۸۴ منتشر کرده است .

با توجه به اینکه بحث جلسه در مورد همین فیلم سه گانه ماتریکس بود ، تصمیم گرفته شد که بخشهایی از فیلمنامه خوانده شود که همراهانی که فیلم را ندیده اند با حال و هوای فیلم بیشتر آشنا شوند.

قسمتهایی از فیلمنامه سه گانه ماتریکس :

داخلی – آپارتمان نیو

نیو روبروی مونیتور خوابیده است و در حال گوش کردن به موسیقی است . کامپیوتر به اینترنت وصل است و در حال جستجو _ احتمالا درباره مورفیوس ، چون روی صفحه برای یک لحظه عکس مورفیوس را می بینیم_ . ناگهان صفحه پاک می شود و پیغامی روی صفحه مونیتور ظاهر می شود :

– بیدارشو نیو ، ماتریکس تو را در اختیار دارد

نیو : چی شد ؟ این چه کوفتیه ؟

نیو دکمه کنترل و ایکس را می فشارد ، روی صفحه مونیتور پیغام جدیدی ظاهر می شود :

– خرگوش سفید را دنبال کن

نیو( با تعجب تکرار می کند ) : “خرگوش سفید را دنبال کن”

نیو دو بار دکمه اسکیپ را می زند و بعد پیغام دیگری ظاهر می شود :

– تق تق نیو

در همین لحظه کسی در ِ آپارتمان نیو را می کوبد. نیو از جا می پرد . بار دیگر نگاهش را به صفحه مونیتور بر می گرداند ولی صفحه خالی است . دوباره صدای در می آید . نیو در حالی که هنوز کمی گیج است ، از جایش بلند می شود .

نیو : کیه ؟

چوی : منم ، چوی

نیو : دو ساعت دیر کردی

چوی : می دونم ، تقصیر این شد

به دوست دخترش که لبخندی زورکی بر لب دارد اشاره می کند .

نیو : پول را آوردی ؟

چوی: دو هزار چوق

نیو: یه لحظه صبر کن

نیو در را می بندد . از یک گنجه دیواری کتابی را بیرون می کشد . کتابی از ” ژان بودریلارد” به نام              ” مشابهت ها و شبیه سازی ها” . کتاب را باز می کند . کتاب تو خالی است و درون آن تعدادی سی دی کامپیوتری جا سازی شده است . یکی از سی دی ها را بر می دارد و بسته اسکناس را جایش می گذارد . در را باز می کند و دیسک را به چوی می دهد .

چوی : سبحان الله ، توی منجی منی پسر ! عیسی مسیح خصوصی من !

.

.

چوی : چته مرد ؟ انگار رنگ و روت پریده …

نیو: نمی دونم …کامپیوترم…

نیو : تا حالا شده این حس رو داشته باشی که مطمئن نباشی که بیداری یا هنوز داری خواب می بینی ؟

چوی : همیشه ! بهش میگن مسکالین _ نوعی ماده مخدر توهم زا _ تنها چیزی که میشه باهاش تو آسمونا پرواز کرد

چوی : به نظرم لازمه خودتو از پریز بکشی بیرون و یه کم استراحت کنی! تو چی فکر می کنی دژور ؟ چطوره با خودمون ببریمش ؟

دژور: حتما

نیو: نه ، نمی تونم … فردا باید برم سر کار

دژور: بی خیال ! شرط می بندم بهت خوش می گذره

نیو نگاهی به دژور می اندازد و روی بازوی دژور یک خرگوش سفید کوچک می بیند

دوربین روی خالکوبی خرگوش روی بازوی دختر زوم می کند

نیو: باشه ، حتما

.

.

.

مورفیوس : فکر می کنم الان باید یه جورایی احساس آلیس رو داشته باشی … از سوراخ خرگوش قل خوردی افتادی پایین ، نه ؟

نیو: میشه گفت

مورفیوس : می تونم اینو از تو چشمات بخونم . تو نگاه مردی رو داری که اونچه رو می بینه باور می کنه چرا که تصمیم گرفته بیدار بشه در واقع خیلی هم دور از حقیقت نیست … به تقدیر اعتقاد داری نیو ؟

نیو : نه

مورفیوس : چرا نه ؟

نیو: چون من خوشم نمیاد فکر کنم زندگیم تحت اختیارم نیست .

مورفیوس: من دقیقا می دونم منظورت چیه

مورفیوس : بذار برات بگم چرا اینجا هستی .تو اینجا هستی چون چیزی رو می دونی . چیزی که می دونی قابل توصیف نیست اما تو احساسش می کنی . تمام عمر احساسش کرده ای . این که یک جای کار این دنیا اشکال داره … نمی دونی اشکال از کجاست ولی می دونی که یه چیزی هست . چیزی که مثل خوره به جونت می افته و دیوونت می کنه .این همون احساسیه که تورو به اینجا و پیش من کشونده .می دونه راجع به چی حرف می زنم؟

نیو : ماتریکس ؟

مورفیوس : می خوای بدونی اون چیه ؟

نیو آب دهانش را قورت می دهد و سرش را تکان می دهد

مورفیوس : ماتریکس همه جا هست .دور تا دور ما .حتی در همین اتاق . می تونی از پنجره یا از تلوزیون ببینیش. تو اداره یا کلیسا احساسش می کنی، یا وقتی که داری مالیات میدی… اون دنیایی هست که جلوی چشمات رو گرفته تا از دیدن حقیقت محروم باشی.

نیو : کدوم حقیقت ؟

مورفیوس : این که تو یک برده ای نیو ، مثل بقیه . تو در قالب محدود و از پیش تعیین شده با غل و زنجیر متولد شده ای و قادر نیستی چیزی رو بچشی ، بو بکشی ، یا لمس کنی … زندانی که ذهنت رو به اسارت گرفته .

.

.

.

مورفیوس : این کشتی منه ، بختنصر. یه هاور کرافت

.

.

داخلی – عرشه اصلی

همه جمع هستند . ما از دید نیو به اطراف نگاه می کنیم

مورفیوس: اینجا عرشه اصلیه.

نیو سرش را خم می کند و نوشته های روی پلاکارد فلزی بسیار کهنه و پوسیده ای را می خواند :

بختنصر

مارک ۳ – شماره ۱۱

ساخت آمریکا

سال ۲۰۶۹

*توضیح : در انجیل مرقس باب ۳ ، آیه ۱۱ می خوانیم : کسانی که گرفتار ارواح پلید بودند ، وقتی چشمشان به او می افتاد در مقابلش به خاک می افتادند و فریاد بر آورده می گفتند : تو فرستاده خدا هستی !

( در این فیلم هیچ چیز بی دلیل نیست حتی شماره پلاک یک هاور کرافت!)

مورفیوس : این هسته مرکزی است . یعنی جایی که ما سیگنال های مخفی مون رو انتشار میدیم تا بتونیم به درون ماتریکس نفوذ کنیم.

بیشتر افرادمو می شناسی

ترینیتی بلند می شود و به نیو نگاهی می اندازد

مورفیوس: ایپاک… سوییچ… و سایفر

سایفر: سلام

و اونهایی که نمی شناسی ؛ “تنک” و برادر بزرگش دوزر”… این کوچیکه هم که پشت سرت ایستاده ماوس ِ

.

.

.

داخلی _ سازوار

نیو در فضایی خالی و سراسر سفید ایستاده است .

.مورفیوس: اینجا سازواره است

نیو که غافلگیر شده ، نگاهی به اطراف می اندازد و مورفیوس را چند متر آنطرف تر می بیند . لباس و سر و وضع هر دویشان تغییر کرده است.

مورفیوس : این برنامه است که ما بار گذاری کرده ایم . ما می تونیم هر چیزی ، از لباس ، اسلحه ، تجهیزات و برنامه های آموزشی رو از همین جا بارگذاری کنیم … هر چه که بخواهیم .

نیو : ما الان داخل یک برنامه کامپیوتری هستیم ؟

نیو: یعنی این واقعی نیست

مورفیوس : چه چیزی واقعیه ؟! تعریف تو از واقعی بودن چیه ؟ اگه منظورت اون چیزیه که با حواس پنج گانه ات درک می کنی ، اون چیزی که می چشی ، بو می کشی یا می بینی ، همه و همه چیزی نیست جز یه سری سیگنال الکتریکی که مغزت اون ها را ترجمه و تفسیر می کنه .

.

.

.

مورفیوس : به صحرای حقیقت خوش آمدی

*توضیح : “صحرای حقیقت” ، برگرفته از کتاب “مشابهت ها و شبیه سازیها” اثر ژان بودریلارد فیلسوف معاصر فرانسوی است . برادران واچفسکی ایده اصلی این داستان را از این کتاب گرفته اند . ضمن اینکه ما این کتاب را در اوایل فیلم ، جایی که نیو سی دی ها را از درون یک کتاب تو خالی بیرون می آورد   می بینیم . متوجه نشدید ؟ پس یکبار دیگر با دقت نگاه کنید! ضمنا نیو کتاب را از فصل نیهیلیسم باز می کند

.

.

مورفیوس : کشتگاه ها ، نیو . کشتگاه های بی پایان … نوع بشر دیگر متولد نمی شه . اون ها ما رو در مزارعشون کشت می دن

دورنمای هراس آوری از یک کشتگاه جنین و ماشین های مکنده را می بینیم

مورفیوس : من تا مدت ها این حقیقت را باور نمی کردم تا این که کشتگاه ها را با به چشم خودم دیدم … من دیدم که چطور مرده ها را به نوعی سرم خوراکی برای تغذیه زنده ها تبدیل می کنند . من این حقیقت وحشتناک را دیدم و باور کردم .

دوربین عقب می رود تا جاییکه از صفحه تلویزیون بیرون آمده و دوباره به سازواره برمی گردیم .

داخلی _ سازواره

مورفیوس : ماتریکس واقعاً چیه ؟کنترل … مورفیوس : ماتریکس دنیای خیالی ساخته کامپیوترهاست و هدف از ساختن اون نظارت بی وقفه بر انسان هاست تا سرانجام ما رو تبدیل به این کنه …

مورفیوس باتری را که در دست دارد جلوی چشمان نیو می گیرد . نیو دیگر نمی تواند تحمل کند . سرش به دوران افتاده و خشم وجودش را فرا گرفته است.

.

.

.

مورفیوس : من سعی دارم ذهنت را آزاد کنم نیو.اما تمام کاری که از دستم برمیاد اینه که راه رو بهت نشون بدم . در نهایت این تویی که باید در اون قدم بگزاری.(توجه کنید به اولین جمله ای که سینا در بخش سخنان زیبا برای همراهان خواند)

.

.

.

پسرک بودایی : تلاش نکن قاشق را خم کنی، جون غیر ممکن هست.در عوض سعی کن حقیقت رو دریابی

نیو : چه حقیقتی؟

پسرک بودایی : قاشقی وجود ندارد

نیو : قاشقی وجود ندارد؟

پسرک بودایی :آنگاه خواهی فهمید که این قاشق نیست که خم می شود، این تویی و تنها تویی

.

.

.

اوراکل : بیا تو

داخلی _ آشپزخانه

اوراکل دستمال به دست ، کنار اجاق گاز نشسته است.

اوراکل : می دونم که نیو هستی … بهت میاد

نیو : شما اوراکل هستین ؟

اوراکل : بینگو! اون جوری نیستم که انتظارشو داشتی ، نه ؟ تقریبا درست شد . بوش که خوبه ، نیست؟

اوراکل :اگه ازت می خواستم بشینی ، این کار رو نمی کردی … نگران اون گلدون هم نباش

نیو برمی گردد تا نگاهی به اطراف بیاندازد اما آرنجش به گلدانی که روی میز است می خورد . گلدان به زمین می افتد و تکه تکه می شود . نیو دستپاچه می شود

اوراکل : اون گلدون !

نیو : متاسفم

اوراکل : گفتم که نگرانش نباش! به یکی از بچه ها می گم درستش کنه .

نیو : از کجا می دونستی ؟

اوراکل سینی شیرینی ها را روی یک زیرقابلمه ای چوبی می گذارد تا از دو طرف هوا بخورد .

اوراکل : چیزی که باید فکرت رو مشغول کنه اینه که اگه من چیزی نگفته بودم ، بازم می شکستی اش؟

اوراکل لبخندزنان سیگاری روشن می کند و روی یک صندلی می نشیند.

.

.

اوراکل : تو می دونی چرا مورفیوس تورو پیش من آورده ؟

نیو سرش را تکان می دهد

اوراکل : خوب ؟ خودت چی فکر می کنی ؟ فکر می کنی که برگزیده هستی ؟

نیو : نمی دونم

اوراکل به قاب چوبی باریکی که بالای سر در آشپزخانه نصب شده اشاره می کند

اوراکل : می دونی معنیش چیه ؟ به زبان لاتینه … یعنی “خودت را بشناس”

اوراکل : می خوام رازی رو بهت بگم. برگزیده بودن درست مثل عاشق بودنه. هیج کس نمی تونه بهت بگه که عاشق شدی .تو اون رئ در بند بند وجودت احساس می کنی

اوراکل : بهتره یه نگاهی بهت بندازم

او چشم ها و گوش نیو را بررسی می کند و غدد لنفاوی گردنش را لمس می کند .

اوراکل : دهنت رو باز کن بگو “آ”

و سپس نگاهی به کف دستهای نیو می اندازد .

اوراکل : خیلی خب ! حالا من باید بگم ” هوم، خیلی جالبه ! ولی… ” بعد تو می گی …

نیو : ولی چی ؟

اوراکل : حتما تا حالا فهمیدی می خوام چی بگم .

نیو : من برگزیده نیستم .

اوراکل : متاسفم پسرم . تو توانایی اش رو داری اما انگار منتظر چیزی هستی .

نیو : منتظر چی ؟

اوراکل : زندگی بعدیت !… شاید . کی می دونه ؟ روزگار اینجوری می گذره دیگه .

اوراکل به سراغ شیرینی های کنار پنجره می رود . نیو ناگهان به خنده می افتد .

اوراکل : به چی می خندی ؟

اوراکل : می دونم . بیچاره مورفیوس … بدون اون ما از دست می ریم .

نیو : منظورتون چیه بدون اون ؟

اوراکل سکوت می کند و به چشمان نیو خیره می شود

اوراکل : مطمئنی می خوای اینو بشنوی ؟

نیو سر تکان می دهد

اوراکل : مورفیوس به تو ایمان داره نیو . نه من ، نه تو و نه هیچ کس دیگه ای اون متقاعد کنه که غیر اینه . او کور کورانه باور داره که سرانجام باید زندگی خودش رو قربونی کنه تا زندگی تورو نجات بده .

نیو : چی ؟

اوراکل : تصمیم نهایی با توئه . در یک طرف زندگی مورفیوس قرار داره و در طرف دیگه زندگی خودت . یکی از شما ها باید بمیره… کدوم یکی؟ بستگی به تو داره .

نفس نیو بند می آید

اوراکل : متاسفم فرزند. واقعا متاسفم . تو روح پاکی داری و من از دادن خبرهای بد به آدم های خوب متنفرم . اما نگران نباش ، همین که پات رو از این در بذاری بیرون حالت بهتر می شه و یادت میاد که هرگز به تقدیر و این جور چیزها اعتقاد نداشتی … زندگی تو تحت اختیارته ، یادت که میاد ؟

این سکانسها ، مهمترین سکانسهای فیلم بودند که با هم دیدیم . ضمنا شما در این کتاب می توانید پاسخ پرسشهای احتمالی خود را راجع به فیلم پیدا کنید و نکات تازه ای از آن بیاموزید .

بعد از معرفی کتاب ، سینا توضیحاتی درباره روند پیشرفت شاخه اصفهان داد و همچنین پیشنهاد کردن که همراهان لوگویی برای گروه طراحی کنند .

بعد قسمت خوب نشست یعنی پذیرایی انجام شد که حدود نیم ساعت طول کشید تا همراهان رضایت بدهند که دست از خوردن بکشند!

در ادامه جلسه در مورد فیلم ماتریکس صحبت شد که نظرات همراهان را با هم می خوانیم :

* ما در ماتریکس یک زندگی مجازی داریم . لذتها ، لذتهای مجازی هستند . چیزهایی که می بینیم شبیه سازی شده هستند. کافکا تعریفی دارد که می گوید تمام چیزهایی که ما می بینیم و حس می کنیم زاییده احساس و تفکر ما هستند ، ممکن است واقعا وجود نداشته باشند _ اگر تمام حس های شما از کار بیفتند آیا به نظرتان بیرون از شما چیزی وجو دارد ؟! _ چون به ما گفته اند که وجود دارد ما هم می گوییم وجود دارد ، اگر از اول به ما می گفتند که وجود ندارد ، ما هم فکر می کردیم که وجود ندارد . ما برای زندگی خود علت و معلول زیادی گذاشته ایم در صورتیکه که اینجور نیست و ممکنه جور دیگری باشه . می تونه خیلی آزادتر و باز تر باشه .

*ماتریکس ، یک جورهایی زندگی است . از همان دوران نوزادی ، با یک سری اگرهای ذهنی روبرو می شویم .مثلا اگر هوا سرد باشد من سرما می خورم . ما باید از این زندگی اگری شده رها شویم . گول آموزشهایی که از بچگی به ما داده اند را نخوریم . می توانیم به جهان برتر آپگرید بشیم به شرطی که این اگرها را برداریم .

* ارتباط ماتریکس با مُثل ِ افلاطون : همانطور که ما در غار یک سایه هایی می بینیم ، شاید ما خودمان هم سایه ای از دنیای دیگر باشیم .

* ما می توانیم هر رویایی که داریم عملی کنیم . با ایمان می شود این کار را کرد . این مساله چندین بار در فیلم نشان داده می شود : در سکانسی که نیو ، ترینیتی را نجات می دهد و دستش را در بدن ترینیتی میکند و تیر را از بدن او بیرون می آورد .اگر فرض مثل افلاطون را قبول کنیم پس می توان در این جهان هم این کار را کرد . همانطور که هستند کسانیکه اینکار را می کنند . ما یکی هستیم و تا زمانیکه به جداییها و تفاوتها فکر کنیم و خود را جدای از کیهان بدانیم نمی توانیم به آن عرفان دست یابیم . کم کم که درک کنیم ، متوجه می شویم که ما جدا نیستیم .

* قدمهای عملی نیو در راه رسیدن به بیداری کامل و مرحله یقین : اولین بار در سکانس صحبت با پسرک بودایی می بینیم که پسرک به نیو می گوید : ((تلاش نکن که قاشق را خم کنی ، چون غیر ممکنه ، در عوض سعی کن حقیقت را دریابی. این حقیقت که قاشقی وجود ندارد . )) در سکانسهای پایانی فیلم می بینیم که نیو در دنیای مجازی ماتریکس گلوله ها را متوقف می کند . او اکنون به درجه یقین رسیده است . در قسمت دوم فیلم در سکانسهای پایانی می بینیم که نیو در دنیای واقعی هم قادر به توقف قراولها می باشد . یعنی یک گام دیگر به جلو . و در نهایت در قسمت سوم فیلم ، بعداز اینکه چشمان نیو کور می شود ، او با چشم دل می تواند همه چیز را ببینید . در واقع چاکرای ششم نیو که مربوط به چشم سوم می باشد فعال شده _ نیو هم ششمین برگزیده است _ و در انتهای فیلم سوم بعد از مرگ نیو می بینیم که دور او را هاله ای طلایی رنگ به شکل گل نیلوفر آبی در بر گرفته است . در نماد شناسی هندو- بودایی گل نیلوفر نماد رسیدن به مرحله نیروانا و خروج از چرخه سمسارا می باشد .

* در فیلم این پیامها _ رهایی ، بیداری و آزادی _ را می بینیم :

۱- در سکانسی که نیو جلوی مانیتورش خوابیده است با این پیام ترینیتی روبرو می شود :(( بیدار شو نیو))، ماتریکس تو را در اختیار دارد _ منظورش بیدار شدن از خواب غفلتی است که نیو در ماتریکس زندگی می کند.

۲- در حین آموزشهایی که مورفیوس به نیو می دهد به این جملات بر می خوریم : (( ذهنت رو آزاد کن نیو ))

(( همش رو بریز دور نیو ، ترس ، تردید و ناباوری ))

* ترینیتی به معنای نهایت است ، او همان نهایتی است که نیو در آخر فیلم به او می رسد .

* نیو در آخر فیلم سوم نمرد _ اوراکل در سکانس آخر فیلم سوم احتمال برگشت او را داد _ در این جهان همه چیز تبدیل می شود و چیزی از بین نمی رود . ما از طریق انرژیها به همدیگر متصل هستیم . فقط کافی است که به این انرژی وصل شویم تا بتوانیم از آن استفاده کنیم .

* ذهن انسان اجتماعی از انرژی است برای اینکه هدفی را دنبال کند . در ضمن این قابلیت را دارد که تصویر سازی و رویا سازی کند ، ناراحت باشد ، به گذشته افتخار کند و … ولی همه اینها را باید در سطل آشغال ریخت تا ذهن از چیزهای جنبی آزاد شود . ما می توانیم با تمرین نیروی حال از گذشته و آینده خلاص شویم . ما چون این نیرو را نشناخته ایم نمی توانیم به آن دست یابیم . اگر این انرژی کلی را درک کنیم و با آن ارتباط برقرار کنیم می توانیم با همه چیز ارتباط برقرار کنیم . نمونه ملموس آن انرژی درمانی است : روشی که به شما یاد می دهند این است که خود آن شخص شوید بعد آن شخص را اسکن کنید _ در واقع خودتان را اسکن می کنید _ بعد درد را در بدن خود حس می کنید و می توانید همان نقطه از بدن بیمار را هم مداوا کنید .

* در سکانسی از فیلم می بینیم که در مغز نیو برنامه آموزش فنون رزمی را بار گذاری می کنند و بعد نیو ناگهان بیدار می شود و می گوید که (( من کونگ فو بلدم ))

ریچارد باخ در کتاب اوهام این ایده را به زیبایی نشان داده است . شیمودا که یک عارف است رو به ریچارد که یک مرید است می کند و می گوید : (( تو فکر می کنی اگر کسی گیتاری به دست حضرت عیسی بدهد او نمی تواند با آن بزند ؟ یا اگر به او بگویند هواپیما براند ، او نمی تواند ؟ )) … من به این نکته آگاهم که همه چیز را می دانم .

* هر برنامه ای را از طریق هیپنوتیزم می توان در ذهن بار گذاری کرد و ممکن است به فنون رزمی آشنا شوی ولی بدلیل آماده نبودن بدن نتوانی آن را اجرا کنی _ ولی در هر صورت آن را می دانی _

* هر کسی نمی تواند (( شماره یک )) باشد . ما نباید انتظار داشته باشیم که همه ما نیو باشیم ._ هر کس باید در سطح خودش بهترین باشد _

جلسه با سی دقیقه وقت تمدید شده در ساعت ۸ شب به پایان رسید .

جلسه آینده :

سیاوش کتاب معرفی خواهد کرد

سمیه سخن نغز خواهد خواند

دبیر جلسه دلارام خواهد بود