شهرستانک ( شکارگاه ناصری ) – ۱۵ تیر ۱۳۸۶

گزارش برنامه شهرستانک گروه نیک اندیشان

به نام اهوارای نیکی دهش

روزجمعه ۱۵ تیر چهل و دو نفر نفر زیر پل سید خندان دور هم گرد آمدیم . حاضرین با ذکر دعوت کنندگانشان به قرار زیر بودند:

دو مینی بوس آماده بودند تا ما رو به شهرستانک برسونند. آیین کوه گروه  نیک اندیشان برای همه توسط حسین شکاری یاد آوری شد.

آیین کوه گروه نیک اندیشان:

۱- آشغال ها را با خود به پایین کوه حمل کرده و در سطل زباله قرار می دهیم و از آسیب زدن به طبیعت دوری می جوییم.

۲- سیگار کشیدن و امثال آن در جمع گروه ممنوع می باشد. ( جدا از جمع به گونه ای که رویت نشود مقدور است)

۳- پخش موسیقی در کوه ممنوع می باشد. ( گوش دادن از طریق گوشی  و خواندن آواز آزاد است)

۴- شوخی مناسب در شأن جمع و طرف مقابل آزاد است.

۵- از جلودار جلو نمی زنیم و از عقب دار عقب نمی مانیم و با میان دار هماهنگ هستیم.

۶- در موارد خاص، سرپرست برنامه تصمیم می گیرد . در موارد عادی برنامه با رای گیری پیش خواهد رفت.

….

همه دوستان سوار مینی بوس ها شدند و راس ساعت ۶:۳۰ چهل و دو نفر سوار بر دو مینی بوس به سمت شهرستانک حرکت کردیم.دوستان در مینی بوس به خواندن آواز مشغول شدند و در طول مسیر نیز با یکدیگر آشنا شدند.

با توجه به مشکلات پیش آمده در راه در ساعت ۱۱:۳۰ به روستای شهرستانک رسیدیم.از آنجا پس از طی مسافتی ۱ ساعته از میان باغات و از میان درختان گیلاس به شکارگاه ناصری رسیدیم.در ابتدا دوستان در کنار شکارگاه در کنار قلعه به استراحت پرداختند و چند تن از همراهان برای یافتن جائی آرام و دور از هیاهو از دوستان جدا شدند.پس از یافتن محلی مناسب برای استراحت دیگر دوستان نیز به محل مورد نظر راهنمائی شدند.پس از استراحت و صرف ناهار برگه‌هائی که شامل توضیحاتی در مورد برنامه تیرگان(تیرگان آبریزگان و یاآبریزان است تیرگان جشنی شاداب، از ستایش ِ آب است آب مظهر ِ حیات و حیات یعنی آب) بود بین بچه‌ها تقسیم شد.بردیا متن توزیع شده میان دوستان را قرائت کرد و سپس دوستان برای به جا آوردن جشن تیرگان به کنار رودخانه رفتند.پس از برگزاری جشن همه خیس و لرزان به گوشه‌ای رفتند تا لباسهایشان خشک شوند.(برگزای این جشن و شور و شادی عجیبی را برای همه به همراه داشت).پس از استراحت و خشک شدن نسبی لباس بچه‌ها لوازم خود را جمع و به سمت مینی بوسها حرکت کردیم.راس ساعت ۶ از شهرستانک راه افتادیم و این روستای بکر را با همه زیبائی هایش تنها گذاشتیم.راس ساعت ۹:۳۰ با دوستان با امید دیدار مجدد همه وداع کردیم.